Saltar ao contido principal

Alcoa, unha cidade contra o peche

Unha breve reportaxe realizada como traballo para economía, do grao de Comunicación Audiovisual da USC, sobre a situación na que se atopaba a empresa Alcoa e os seus traballadores no ano 2018.
A través das palabras de Alberto Lema, Carlos Nogueira e Óscar Varela, créase un panorama sobre a situación política, económica e social que envolve o peche de Alcoa d'A Coruña e San Cibrao.
O que se está pedindo é unha intervención para paralizar unha situación inxusta.
- Óscar Varela.

Alcoa non se pecha!

Un traballo realizado por Miguel García, Lucía Lago e Natalia Fernández.

Comentarios

Publicacións populares deste blog

Nacín pra ser libre (que aprendín)

Eu, filla do mesmo de sempre. Círculos que circulan circularmente. Xirando. Xirando e xirando. Filla do mesmo. Molesto. Pero o camiño tórcese e rómpese o ciclo. Vós, fillos do vento, liberdade. Escoitade canto podedes dar. Rompedes miñas orixes. Aprendo a escoitar o mundo que se abre continuamente. Péchase e volve a comezar pero xa non é o de sempre. Agora de cor, contraste, novos mundos, nova vista. Miradas. Agora nova mente, novo ser. Vós rompedes o eixe, os días, e facédeos de sons, sentidos, cores, brillos. Sodes libres, disfrutades. Escaravellos dourados de Exipto. Eu, coma vós, filla do mesmo, nacín pra ver cores, nacín pra ser libre.

Sen orde nin ficción

Atoparse na realidade, sen ficción, quere dicir estar nun mundo sen orde. Nese mundo no que todos os momentos, aínda que unidos por un fío, poden ser anteriores ou posteriores ao momento exacto no que as persoas do teu redor dan sentido ao que existe. Sen orde nin ficción , unha peza realizada no contexto da  V Chanfainalab , un encontro de cineastas galegos celebrado en San Sadurniño dende o 2014. Unha experiencia xenial.

Quen son?

Que quen son? Non teño nin idea. Son repetición, son rutina e son o mesmo: o mesmo de sempre. Son un lago e son a estrada, son a radio, son a escola. Eu son ti e son eles, pero non son eu. Son o que queiras ver en min, aínda que trato de ser algo máis. Que ves ti que son eu?