Saltar ao contido principal

Galerías


  Yo he visto mi alma en sueños...
En el etéreo espacio
donde los mundos giran,
un astro loco, un raudo
cometa con los rojos
cabellos incendiados...

  Yo he visto mi alma en sueños,
cual río plateado,
de rizas ondas lentas
que fluyen dormitando...

  Yo he visto mi alma en sueños,
como un estrecho y largo
corredor tenebroso
de fondo iluminado.

  Acaso mi alma tenga
risueña luz de campo,
y sus aromas lleguen
de allá, del fondo claro...

  Yo he visto mi alma en sueños...
Era un desierto llano
y un árbol seco y roto
hacia el camino blanco...


Antonio Machado, Soledades. Galerías. Otros poemas.

Comentarios

Publicacións populares deste blog

Quen son?

Que quen son? Non teño nin idea. Son repetición, son rutina e son o mesmo: o mesmo de sempre. Son un lago e son a estrada, son a radio, son a escola. Eu son ti e son eles, pero non son eu. Son o que queiras ver en min, aínda que trato de ser algo máis. Que ves ti que son eu? 

Lágrimas en la lluvia

     Blade Runner é unha película de 1982 dirixida por Ridley Scott e protagonizada por Harrison Ford e Rutger Hauer, entre outros. A trama desenvólvese no ano 2019, nun futuro no que a enxeñería xenética fai posible a creación de robots escravos, fisicamente iguais que os humanos, chamados Replicantes.  Os Blade Runner son un corpo que se encarga de “retirar” aos robots que permanecen na Terra. Rick Deckard, un destes policías xa retirado, é chamado para rematar ca vida de catro Replicantes rebeldes. A partir deste momento, a película non deixa un momento de descanso, non deixa que apartes a mirada nin un instante da pantalla. Cada escena, cada personaxe, cada ambiente son capaces de saturar todos os sentidos.      Respecto á estética, paréceme impecable. Os ambientes continuamente cargados de humidade, cheos de personaxes e obxectos que non deixan de moverse nin un segundo. O feito de que durante toda a película sexa de noite, chova e haxa sempre...

Sen orde nin ficción

Atoparse na realidade, sen ficción, quere dicir estar nun mundo sen orde. Nese mundo no que todos os momentos, aínda que unidos por un fío, poden ser anteriores ou posteriores ao momento exacto no que as persoas do teu redor dan sentido ao que existe. Sen orde nin ficción , unha peza realizada no contexto da  V Chanfainalab , un encontro de cineastas galegos celebrado en San Sadurniño dende o 2014. Unha experiencia xenial.